 Οι πνεύμονες είναι η κύρια μηχανή της αναπνοής μας. Κάποιες ασκήσεις για την τόνωση της αναπνοής είναι απαραίτητες ώστε να τους διατηρούμε σε μια καλή κατάσταση. Προτείνουμε τρεις βασικές, απλές ασκήσεις που μπορούν να εκτελεστούν από όλους. Ο εξοπλισμός που θα χρειαστείτε είναι μια καρέκλα, στην οποία σε όλες τις ασκήσεις πρέπει να κάθεστε σωστά: Πίσω πίσω και η πλάτη να ακουμπάει στην πλάτη της καρέκλας.
0 Comments
 Οι φυσικοθεραπευτές θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε πώς ο πόνος λειτουργεί ως ένα ενσωματωμένο σύστημα συναγερμού το οποίο στην περίπτωση του χρόνιου πόνου συχνά ενεργοποιείται πολύ πιο εύκολα. Θα σας βοηθήσουν να μειώσετε τον φόβο σας απέναντι στον πόνο και να διερευνήσετε μακροπρόθεσμες στρατηγικές για την οικοδόμηση της εμπιστοσύνης μέσω της συμμετοχής σας σε δραστηριότητες που αποφεύγατε, οι οποίες προκαλούν πόνο ή σας φοβίζουν ώστε να ανακτήσετε ξανά τον έλεγχο. 
 Τα τελευταία χρόνια μετά την νομοθετική καθιέρωση της Ημέρας Μυοσκελετικής Υγείας (30 Σεπτεμβρίου), το Κ.Δ.Σ του Π.Σ.Φ. αποφάσισε να ταυτίζεται η θεματολογία των δυο ημερών (Παγκόσμια Ημέρα Φυσικοθεραπείας-08/09 και Ημέρα Μυοσκελετικής Υγείας-30/09) και να αρχίζουν οι εκδηλώσεις στις 8 Σεπτεμβρίου και να κορυφώνονται στις 30 Σεπτεμβρίου. Το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας θα είναι ο χρόνιος πόνος. Καλούνται οι φυσικοθεραπευτές ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ, από τις 8 Σεπτεμβρίου και έως τις 30 Σεπτεμβρίου, να δέχονται τους Πολίτες που πάσχουν από χρόνιο πόνο ΔΩΡΕΑΝ, για να τους συμβουλεύουν για την αντιμετώπιση και τη διαχείριση του χρόνιου πόνου. Το PhysioStart επικροτεί αυτή τη δράση του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπείας και συμμετέχει ενεργά στην αντιμετώπιση και στη διαχείριση του χρόνιου πόνου. Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στο 2104972611 για να σας ενημερώσουμε.
 Το κολύμπι άξια έχει κερδίσει τη φήμη του ως «δια βίου άθλημα» καθώς αποτελεί μια αερόβια άσκηση ολόκληρου του σώματος που μπορεί να εκτελεστεί από άτομα όλων των ηλικιών. Είναι μια άσκηση χαμηλής έντασης, που ασκεί ελάχιστη πίεση στις αρθρώσεις και τη σπονδυλική στήλη, ενώ παράλληλα ενδυναμώνει, βελτιώνει την καρδιαγγειακή αντοχή και προστατεύει τα οστά και τις αρθρώσεις. Ενδείκνυται για άτομα που έχουν χρόνια ή οξεία προβλήματα σπονδυλικής στήλης. Σε σύγκριση με τα άλλα αερόβια αθλήματα, όπως το τρέξιμο και το ποδήλατο, το νερό κατανέμει ομοιόμορφα τις φορτίσεις που δέχεται το σώμα, μιας και γίνεται σε οριζόντια θέση. Ορισμένες ομάδες ατόμων μπορούν να ενισχυθούν περισσότερο με το κολύμπι και είναι οι εξής:
  Όπως κάθε άσκηση μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς. Η κολύμβηση εξαρτάται αποκλειστικά από την τεχνική και τυχόν λανθασμένες κινήσεις μπορούν να προκαλέσουν πόνο στον αυχένα και την πλάτη. Τα πιο συχνά είδη κολύμβησης για τον ερασιτέχνη κολυμβητή είναι το ελεύθερο (ύπτιο, πρόσθιο) και η πεταλούδα. Στο ελεύθερο, το κεφάλι πρέπει πάντα να είναι ευθυγραμμισμένο με το υπόλοιπο σώμα ενώ κολυμπάμε και οι στροφικές κινήσεις του κεφαλιού πρέπει να αποφεύγονται, διότι δημιουργούν πίεση στους περιφερικούς μυς του αυχένα οδηγώντας συχνά σε πόνο και ακαμψία. Μια σωστή ουδέτερη θέση του κεφαλιού, που δεν επιβαρύνει τον αυχένα, είναι να κοιτάμε προς τα κάτω, σε αντίθεση με το βλέμμα ελαφρώς προς τα εμπρός που ασκεί πίεση στη σπονδυλική στήλη και στους μυς του αυχένα. Στην προσπάθεια λήψης αναπνοής κατά τη διάρκεια της κολύμβησης, ενδείκνυται η περιστροφή ολόκληρου του σώματος ακολουθώντας το κεφάλι και όχι η μεμονωμένη περιστροφή του κεφαλιού. Στην τεχνική της πεταλούδας, η λήψη αναπνοής συνίσταται να γίνεται νωρίς, πριν τα χέρια ακουμπήσουν στο νερό μετά την περιστροφή τους. Συμπερασματικά, η κολύμβηση γυμνάζει όλο το σώμα, την καρδιά, τους πνεύμονες και τους μυς με την ελάχιστη καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων. Με την κατάλληλη πρόληψη μπορούν να αποφευχθούν μυοσκελετικοί τραυματισμοί. Πηγή: PhysioStart
Το ωράριο λειτουργίας για τις γιορτινές ημέρες διαμορφώνεται ως εξής: Μ.Πέμπτη 25/04/2019: 14:00-19:00 Μ.Παρασκευή 26/04/2019: κλειστά Ανοίγουμε Πέμπτη 02/05/2019 κανονικά στο ωράριό μας. Το PhysioStart σας εύχεται καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα, με υγεία κι αγάπη σε εσάς και τις οικογένειές σας.  Ως φυσικοθεραπευτές είναι αρκετά συχνό φαινόμενο οι ασθενείς να αναφέρουν πως έχουν σκολίωση όταν έρχονται πρώτη φορά για αξιολόγηση. Όταν αναφέρεται ως δεδομένη μια κατάσταση, μπορεί να μετατραπεί σε άγχος, ανησυχία για ορισμένες κινήσεις ή ακόμα και σε υπερπροστασία του σώματος κατά τη διάρκεια των ασκήσεων. Είναι σημαντική η κατανόηση του όρου «σκολίωση», πώς διαγνώσκεται, ταξινομείται και αντιμετωπίζεται.
Πώς θεραπεύεται η σκολίωση; Αν η σκολίωση είναι μικρότερη από 35 μοίρες τότε, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ένα καλά δομημένο πρόγραμμα άσκησης το οποίο έχει σχεδιαστεί από έναν εξειδικευμένο εκπαιδευτή Clinical Pilates μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση, μαζί με οποιαδήποτε αδυναμία και μυϊκές ανισορροπίες υπάρχουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι σημαντικό να υπάρχει ένας εξειδικευμένος επαγγελματίας υγείας, όπως ένας φυσικοθεραπευτής, για να βοηθήσει στη συνταγογράφηση ασκήσεων Pilates ειδικά σχεδιασμένες για την σκολίωση και οποιεσδήποτε ανισορροπίες έχουν προκύψει από αυτήν. Χρησιμοποιείται ειδικό πρόγραμμα άσκησης, χρησιμοποιώντας τεχνικές επιμήκυνσης, ασκήσεις αναπνοής και πρόγραμμα ενδυνάμωσης και διάτασης. Συχνά, οι τεχνικές κινητοποίησης των ιστών όπως η μάλαξη, το kinesiotape κ.α. είναι επικουρικές των διορθωτικών ασκήσεων και γι 'αυτό είναι ιδανικό να γνωρίζει και να εκτελεί ο Φυσικοθεραπευτής αυτές τις τεχνικές.   Η βιταμίνη D -η οποία ουσιαστικά λειτουργεί ως ορμόνη- έχει πολλά οφέλη για τον οργανισμό επηρεάζοντας το 10% του συνόλου των γονιδίων μας. Είναι µοναδική ανάµεσα στις βιταµίνες διότι εκτός του ότι υπάρχει στις τροφές (με τη μορφή D2) παράγεται επίσης στο δέρμα από την έκθεση στις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου (μορφή D3). Mέχρι σήμερα δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο πόση πρέπει να είναι η έκθεση στον ήλιο για να παραχθεί ικανοποιητική ποσότητα βιταμίνης D. Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι τα αντηλιακά μπλοκάρουν την παραγωγή της ενώ ο χρόνος ημιζωής της είναι μόνο 15 μέρες -δηλαδή η ποσότητά της στο σώμα μειώνεται στο μισό κάθε 15 μέρες. Επίσης είναι γνωστό ότι δεν έχουν όλα τα σημεία του δέρματος την ίδια ικανότητα παραγωγής βιταμίνης D ενώ η δυνατότητα μειώνεται με την πάροδο της ηλικίας (οι μεσήλικες έχουν το 66% της δυνατότητας που έχουν τα παιδιά). Να σημειωθεί ότι αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού έχει, ειδικά το χειμώνα, ανεπάρκεια βιταμίνης D ακόμα και σε χώρες που έχουν ηλιοφάνεια (αυτό ισχύει και για την Ελλάδα). Τώρα μια ενδιαφέρουσα μελέτη Ισπανών ερευνητών που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science of the Total Environment υπολόγισε τη διάρκεια της καθημερινής έκθεσης στον ήλιο που απαιτείται για να συνθέσει ο οργανισμός τις απαραίτητες ποσότητες της βιταμίνης D. Το συμπέρασμα είναι ότι την άνοιξη και το καλοκαίρι αρκούν 10-20 λεπτά στον ήλιο το μεσημέρι, αλλά το χειμώνα απαιτούνται σχεδόν 2 ώρες. Επομένως, το χειμώνα πρέπει να καταβάλλεται προσπάθεια να λαμβάνεται η βιταμίνη από τροφές ή διατροφικά συμπληρώματα. Καλές διατροφικές πηγές βιταμίνης D είναι τα λιπαρά ψάρια, τα αυγά, το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, καθώς και τα εμπλουτισμένα τρόφιμα του εμπορίου. Η πιο καλή πηγή είναι το μουρουνέλαιο (περιέχει 8.400 διεθνείς μονάδες ανά 100 γραμμάρια ή 1.360 IU σε μια κουταλιά της σούπας). Τα 100 γραμμάρια σολομού (μαγειρεμένος) έχουν 447 IU, τα μανιτάρια πορτομπέλο 446 IU και το σκουμπρί 390 IU. Ένας κρόκος αυγού περιέχει 196 IU, και το εμπλουτισμένο γάλα (ένα φλιτζάνι) 125 IU.  10 λεπτά την ημέρα αρκούν τον Ιούλιο
Η υπερβολική υπεριώδης ακτινοβολία (UV) του ηλίου συμβάλλει στην ανάπτυξη ερυθήματος (κοκκίνισμα), καρκίνου του δέρματος και πρόωρης γήρανσης (φωτογήρανση), ωστόσο η λελογισμένη έκθεση στον ήλιο είναι απαραίτητη για τη σύνθεση της βιταμίνης D και για καλή ψυχική διάθεση. Επιπλέον, ο ήλιος συμβάλλει στην υγεία ανεξάρτητα από τη βιταμίνη D, για παράδειγμα αυξάνει την παραγωγή του μονοξειδίου του αζώτου και ρίχνει την αρτηριακή πίεση. Η Ερευνητική Ομάδα Ηλιακής Ακτινοβολίας (SRRG) του Πολυτεχνικού Πανεπιστημίου της Βαλένθιας με επικεφαλής τη Μαρία Αντόνια Σεράνο υπολόγισαν πόση ώρα πρέπει να κάθεται ο μέσος κάτοικος της Βαλένθιας στον ήλιο για να συνθέτει το δέρμα του τη συνιστώμενη ημερήσια δόση βιταμίνης D (1.000 διεθνείς μονάδες). Η Βαλένθια βρίσκεται στην Ανατολική Ισπανία και δέχεται υψηλά επίπεδα UV καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Οι ερευνητές ανέλυσαν τα επίπεδα της υπεριώδους ακτινοβολίας το μεσημέρι (12.30 – 13.30) για τέσσερις μήνες κάθε χρόνο, έναν για κάθε εποχή, από το 2003 έως το 2010, για να υπολογίσουν πόση ώρα έκθεσης στον ήλιο μπορεί να προκαλέσει έγκαυμα. Για παράδειγμα, τον Ιούλιο ένας άνθρωπος με φωτότυπο δέρματος ΙΙΙ δεν πρέπει να εκτίθεται στον ήλιο πάνω από 29 λεπτά, αλλά τον Ιανουάριο δεν θα καεί πριν περάσουν 150 λεπτά. Με ανάλογο τρόπο οι ερευνητές υπολόγισαν πόση ώρα έκθεσης στον ήλιο χρειάζεται ο ίδιος άνθρωπος για να συνθέσει το δέρμα του αρκετή βιταμίνη D. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, παρόλο που υπάρχει επαρκής ακτινοβολία σε χώρες όπως η Ισπανία, είναι δύσκολο να επιτευχθούν συνιστώμενες δόσεις βιταμίνης D το χειμώνα (από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο), δεδομένου ότι ο απαιτούμενος χρόνος έκθεσης είναι υπερβολικός (130 λεπτά). Σε αυτούς τους μήνες, με το 10% του σώματος εκτεθειμένο, στον ήλιο το μεσημέρι απαιτούνται 2 ώρες έκθεσης στον ήλιο για να επιτευχθεί η βέλτιστη δόση βιταμίνης D. Στις 10 το πρωί απαιτούνται περίπου 9,7 ώρες και στις 4 το απόγευμα περίπου 5,7 ώρες. Από την άλλη μεριά, την άνοιξη και το καλοκαίρι, με το 25% του σώματος να εκτίθεται, χρειάζονται περίπου 10 λεπτά στον ήλιο στις 13:00 και 20 λεπτά από τις 15:00 έως τις 17:00 για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών. Τον Ιούλιο χρειάζονται μόλις 7 λεπτά και τον Οκτώβριο 31 λεπτά. «Οι υπολογισμοί αυτοί αφορούν άτομα με φωτότυπο ΙΙΙ, αλλά είναι διαφορετικοί για όσους έχουν πιο ανοιχτόχρωμο ή πιο σκουρόχρωμο δέρμα», είπε η Σεράνο. «Επιπλέον, βασίστηκαν στο μέσο ποσοστό του δέρματος που είναι εκτεθειμένο στον ήλιο κάθε εποχή. Αν είναι εκτεθειμένο μεγαλύτερο ποσοστό δέρματος, η απαιτούμενη έκθεση στον ήλιο για τη βιταμίνη D είναι μικρότερη. Το ίδιο ισχύει και για τις ημέρες της έντονης ηλιοφάνειας, όταν τα επίπεδα της υπεριώδους ακτινοβολίας υπερβαίνουν το συνηθισμένο». Ο φωτότυπος ΙΙΙ είναι ο πιο συχνά εμφανιζόμενος στην Ισπανία (και στην Ελλάδα), αντιστοιχεί σε σχετικά σκούρο δέρμα και σημαίνει ότι το δέρμα μαυρίζει μεν εύκολα, αλλά είναι πιθανό να πάθει ηλιακό έγκαυμα αν το παρακάνει κανείς. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι χρόνοι έκθεσης στον ήλιο που αναφέρονται παραπάνω ώστε να υπάρχει επάρκεια της βιταμίνης D αφορούν καθημερινή έκθεση. Αν δεν υπάρχει έκθεση στον ήλιο όλες τις ημέρες σημαίνει πως προκύπτει ανεπάρκεια η οποία θα πρέπει να καλυφθεί μέσω της διατροφής. Επειδή αυτό στην πράξη δεν συμβαίνει, συχνά οι μελέτες βρίσκουν ότι ένα ποσοστό των πληθυσμού -ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι- παρουσιάζουν έλλειψη βιταμίνης D. Τα χαμηλότερα επίπεδα της βιταμίνης στο σώμα ανευρίσκονται στα τέλη του χειμώνα. Πηγή: Healthyliving.gr  Η οστεοπόρωση ή λέπτυνση των οστών, είναι μια σοβαρή κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε τεράστιο πόνο με κατάγματα. Αν και οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι ...γυναικεία υπόθεση, τα στοιχεία τους διαψεύδουν. Τι άλλο πρέπει να γνωρίζουμε για την οστεοπόρωση;Δυστυχώς, δεν υπάρχουν συμπτώματα αυτής της ασθένειας των οστών, μέχρι τη στιγμή που θα… σπάσουμε ένα κόκαλο. Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι για την πρόληψη και θεραπεία της, με κυρίαρχες αυτές της πρόσληψης ασβεστίου και βιταμίνης D, της τακτικής άσκησης και της χορήγησης των κατάλληλων φαρμάκων.
Παράγοντες κινδύνου Οι παράγοντες κινδύνου για την οστεοπόρωση περιλαμβάνουν τη γήρανση, το χαμηλό σωματικό βάρος, τις μειωμένες ορμόνες, όπως κατά την εμμηνόπαυση για τις γυναίκες και τη μείωση της τεστοστερόνης για τους άνδρες, το κάπνισμα και ορισμένες φαρμακευτικές αγωγές. Στις «ομάδες υψηλού κινδύνου» ανήκουν οι γυναίκες άνω των 50 ετών και οι άνδρες άνω των 70 ετών. Μάλιστα στην περίπτωση των γυναικών, μια πτώση των οιστρογόνων κατά την περίοδο της εμμηνόπαυσης είναι μια σημαντική αιτία της απώλειας οστού, ενώ για τους άνδρες, η μείωση της τεστοστερόνης, καθώς γερνούν, μπορεί να προκαλέσει απώλεια οστικής μάζας. Κίνδυνος οστεοπόρωσης σε άνδρες και γυναίκες Οι γυναίκες βιώνουν πιο ταχεία οστική απώλεια στα 50 χρόνια τους από ό, τι οι άνδρες. Για την περίπτωση των γυναικών, ο κίνδυνος αυξάνει απότομα μετά την εμμηνόπαυση, ειδικά μάλιστα για τις λευκές και τις ασιάτισσες γυναίκες. Ωστόσο, μέχρι τη στιγμή που θα κλείσουν τα 60 τους χρόνια και έπειτα, και τα δύο φύλα έχουν την ίδια απώλεια οστικής μάζας. Οι στατιστικές μάλιστα, δείχνουν ότι 2 εκατομμύρια άνδρες έχουν οστεοπόρωση σήμερα, ενώ 12 εκατομμύρια συνολικά βρίσκονται σε κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. Σύμφωνα με τις ίδιες στατιστικές, ένας στους τέσσερις άνδρες άνω των 50 ετών θα σπάσει ένα κόκκαλο, κάποια στιγμή λόγω οστεοπόρωσης. Η οστεοπόρωση αν και σπάνια σε νεαρότερες ηλικίες, δεν κάνει διακρίσεις. Οι αδύνατοι άνθρωποι, όσοι ασκούνται υπερβολικά είτε έφηβοι είτε διανύουν τα πρώτα νεανικά τους χρόνια, διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο για οστεοπόρωση. Σε υψηλό κίνδυνο βρίσκονται και οι νεαρές γυναίκες με διαταραχές ή απώλεια στην έμμηνο ρύση. Αυτή είναι μια κατάσταση, που ονομάζεται αμηνόρροια. Η απώλεια της εμμήνου ρύσης συνδέεται με μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν οστεοπόρωση. Μια διατροφή χαμηλή σε ασβέστιο και άλλα θρεπτικά συστατικά που τονώνουν τα οστά, μπορεί επίσης να συμβάλουν στην χαμηλή οστική πυκνότητα. Για παράδειγμα, μια νεαρή αθλήτρια που φαίνεται να είναι σε άριστη φυσική κατάσταση, συχνά έχει τον υψηλότερο κίνδυνο χαμηλής οστικής πυκνότητας και καταγμάτων, ιδιαίτερα αν έχει μια διατροφική διαταραχή και στερείται περιόδους. Στην πραγματικότητα, ένα κάταγμα μπορεί να είναι το σημάδι για τον γιατρό, ότι υπάρχει πρόβλημα. Μάλιστα, οι έρευνες αναφέρουν, ότι έως και 30% των χορευτών μπαλέτου υποφέρουν από επαναλαμβανόμενα κατάγματα, γεγονός που ενδεχομένως να είναι ένα σημάδι των διατροφικών διαταραχών. Από την άλλη, η παιδική οστεοπόρωση είναι σπάνια. Αλλά όταν συμβαίνει, συνήθως οφείλεται σε μια ιατρική κατάσταση ή φαρμακευτική αγωγή. Τι προκαλεί τη λέπτυνση των οστών; Το σώμα χρειάζεται ασβέστιο και φώσφορο για να μπορέσει να διατηρήσει υγιή οστά. Κατά τη διάρκεια της ζωής, το σώμα απορροφά το παλαιό οστό και το αντικαθιστά με ένα νέο. Όσο ο οργανισμός, έχει μια καλή ισορροπία των νέων και των παλαιών οστών, αυτά θα παραμείνουν υγιή και ισχυρά. Ωστόσο, η απώλεια οστού συμβαίνει όταν απορροφάται μεγαλύτερη ποσότητα παλαιού οστού, αναλογικά με αυτή του νέου που δημιουργείται. Βέβαια, μερικές φορές, η απώλεια οστικής μάζας δεν έχει γνωστή αιτία. Άλλες φορές, πάλι η απώλειά της οφείλεται σε κληρονομικούς παράγοντες. Σε γενικές γραμμές, οι λευκές γυναίκες είναι πιο πιθανό να έχουν απώλεια οστικής μάζας. Ένας άλλος παράγοντας είναι η γήρανση. Καθώς ο άνθρωπος γερνάει, το σώμα μπορεί να απορροφήσει το ασβέστιο και το φωσφορικό ασβέστιο από τα οστά, αντί να διατηρήσει αυτά τα μέταλλα για την καλύτερη υγεία των οστών. Αυτό καθιστά τα οστά πιο αδύναμα. Όταν η διαδικασία αυτή φθάνει σε ένα ορισμένο στάδιο, ονομάζεται οστεοπόρωση. Τρόπος ζωής και απώλεια οστών Το σώμα χρειάζεται βιταμίνη D, ασβέστιο και αρκετή άσκηση για να χτίσει και να κρατήσει γερά τα κόκαλα. Σε αντίθετη περίπτωση, δε μπορεί να ενισχύσει τη δημιουργία ενός νέου οστού, εφόσον δεν καταναλώνονται αρκετά τρόφιμα με ασβέστιο ή ο οργανισμός δεν απορροφά το ασβέστιο από τις τροφές, που καταναλώνονται. Πρόληψη Μετά την ηλικία των 30 ετών περίπου, η λέπτυνση των οστών είναι μια φυσική διαδικασία και δεν μπορεί να σταματήσει εντελώς. Το αν θα αναπτυχθεί ή όχι οστεοπόρωση, δεν εξαρτάται μόνο από το πάχος των οστών σε νεαρότερες ηλικίες, αλλά και από τον τρόπο ζωής, από τη διατροφή και την άσκηση καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Αν και όσο παχύτερα τα οστά, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να σπάσουν, αυτό δεν αποτελεί εγγύηση ότι δεν υπάρχει κίνδυνος. Για να μειωθούν οι πιθανότητες απώλειας της οστικής μάζας πρέπει να προστατεύεται η καλή υγεία των οστών. Με απλά λόγια, εάν υπάρχει μια διατροφή επαρκή σε ασβέστιο και βιταμίνη D και τακτική άσκηση, θέτονται γερά θεμέλια για να καθυστέρηση ή αποφυγή της οστεοπόρωσης. Οι ειδικοί μάλιστα συνιστούν: • Να ακολουθείτε μια θρεπτική διατροφή που περιλαμβάνει επαρκείς ποσότητες ασβεστίου και βιταμίνης D. Και τα δύο είναι απαραίτητα για την οικοδόμηση υγιών, δυνατών οστών. Η βιταμίνη D είναι ζωτικής σημασίας για την απορρόφηση του ασβεστίου στα οστά και για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης. Η καλύτερη πηγή βιταμίνης D είναι η έκθεση στο ηλιακό φως, ενώ άλλες πηγές πρόσληψης είναι το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα λιπαρά ψάρια και τα αυγά. • Να ασκείστε τακτικά. Οι ασκήσεις με βάρη, το περπάτημα, το τρέξιμο, η ανάβαση σκαλοπατιών και ο χορός διατηρεί τα οστά υγιή ενισχύοντας τους μύες και τα οστά ενάντια στη βαρύτητα. • Να προσέχετε το αλκοόλ. Να μην πίνετε περισσότερο από 2 αλκοολούχα ποτά την ημέρα, εάν είστε άνδρας ή 1 (αλκοολούχο ποτό την ημέρα) αν είστε γυναίκα. • Μην καπνίζετε. Το κάπνισμα θέτει τον οργανισμό σας σε μεγαλύτερο κίνδυνο για οστεοπόρωση και αυξάνει το ρυθμό της λέπτυνσης των οστών. Πηγή: clickatlife.gr  Οι γόβες-στιλέτο είναι αναμφισβήτητα κολακευτικές για την εικόνα των ποδιών, όχι όμως και ιδανικές για την υγεία τους, αφού, αν φοριούνται καθημερινά, δημιουργούν προβλήματα. Τα ψηλά τακουνιά δημιουργούν προβλήματα, όπως φλεγμονές και πόνο κάτω από το πέλμα, κότσια, γαμψά δάχτυλα, ανατομικές ανωμαλίες, ακόμα οσφυαλγία και διαστρέμματα όταν υπάρχει αστάθεια κατά τη βάδιση. Οι ειδικοί συμβουλεύουν να φοράμε ψηλοτάκουνα παπούτσια μόνο σε ειδικές περιπτώσεις και όχι σε καθημερινή βάση και για πολλές ώρες. Ένα τακούνι 2,5-3 πόντων που προσφέρει άνεση και σωστή στήριξη του σώματος, είναι ιδανικό για καθημερινή χρήση. Γιατί θα πρέπει -ή δεν θα πρέπει- να αποφεύγονται από τις γυναίκες; Δεδομένου ότι τα ψηλοτάκουνα παπούτσια δημιουργούν ποικίλα προβλήματα, η αποφυγή των υπερβολών στην επιλογή των παπουτσιών, δεν είναι μόνο θέμα άνεσης, αλλά και θέμα υγείας. Για να αντιληφθούμε τη σημασία της υγείας των ποδιών αρκεί να σκεφτούμε πως εκεί συγκεντρώνεται το ένα τέταρτο των οστών όλου του σώματος, περίπου 33 αρθρώσεις, 100 τένοντες, μύες και σύνδεσμοι, και πολλά νεύρα που καταλήγουν μέχρι, τη σπονδυλική στήλη.Το να καταπονεί λοιπόν κανείς τα πόδια του δεν είναι ούτε απλό, ούτε αθώο. Ποια τακούνια είναι τα λιγότερο ‘επικίνδυνα’;
Το ιδανικό παπούτσι... * είναι φτιαγμένο από καλό δέρμα. * έχει σταθερή σόλα (για να μην γλιστράει). * διαθέτει κορδόνια ή βέλκρο ή κάποιο κράτημα στον αστράγαλο ή στο κουντεπιέ ώστε να εξασφαλίζεται ο έλεγχος της κίνησης του ποδιού στο εσωτερικό του. * έχει τακούνι 2,5-3 πόντων.  Mελέτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ έδειξε ότι τα ψηλοτάκουνα παπούτσια μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο αναπτύξεως αρθρίτιδας στα γόνατα. Μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε δυσμορφίες των άκρων πόδων και των αστραγάλων, καθώς και σε οσφυαλγία, επειδή καταπονούν τους μυς χαμηλά στην πλάτη. Ειδικά οι γόβες-στιλέτο, μπορεί να προκαλέσουν «κότσι», πιέζοντας το μεγάλο δάκτυλο προς τα μέσα και συμπιέζοντας τα νεύρα μεταξύ των δακτύλων, προκαλώντας μούδιασμα. Ακόμα, όμως, και τα πιο φαρδιά και σταθερά τακούνια έχουν συνέπειες: φαίνεται να ασκούν ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις στα γόνατα απ' ότι οι γόβες-στιλέτο. Τα τακούνια ωθούν το κατώτερο τμήμα του σώματος προς τα εμπρός και οι γυναίκες αναγκάζονται να κάμπτουν το ανώτερο τμήμα προς τα πίσω για να ισορροπήσουν-μεταφορά κέντρου βάρους, ασκώντας έτσι πίεση στην πλάτη τους (οσφυαλγία). Προτείνεται... Είναι καλύτερο να επιλέγετε ίσια παπούτσια χωρίς σκληρές, δερμάτινες σόλες, γιατί οι σκληρές σόλες μεταδίδουν τους κραδασμούς που αναπτύσσονται καθώς οι φτέρνες χτυπούν το έδαφος έως ψηλά στο σκελετό και συχνά επιδεινώνουν τα προβλήματα στην πλάτη. Οι σόλες και τα τακούνια με επένδυση από μαλακό υλικό, καθώς και οι "πάτοι" που απορροφούν τους κραδασμούς, ενδέχεται να περιορίσουν το πρόβλημα αυτό και συχνά διευκολύνουν τη βάδιση. Μία από τις καλύτερες επιλογές είναι τα αθλητικά παπούτσια, τα οποία είναι άνετα και μειώνουν στο ελάχιστο τους κραδασμούς. Πηγή:Iatropedia   Ο τρόπος που καθόμαστε μπροστά από τον υπολογιστή, μπορεί να αποτελεί την πηγή πολλών ορθοπεδικών προβλημάτων που παρατηρούνται στο σώμα μας. Πόνοι στον αυχένα, στην πλάτη, στη μέση, στα χέρια και στα πόδια είναι μερικά μόνο τέτοια παραδείγματα. Σήμερα, έχει καταγραφεί ότι οι πιο κοινοί πόνοι από μια συνεχή λανθασμένη καθιστή θέση αφορούν: Τη μέση 63%
 Τι συμβαίνει όμως και όλοι μας λένε να καθόμαστε σωστά γιατί θα βγάλουμε προβλήματα;;;;
Πώς μπορούμε να προφυλαχθούμε;;; Σημαντικά είναι τόσο η εργονομία η δική μας όσο και των επίπλων.  Εργονομία Επίπλων
Υποπόδια, φορητά υποστηρίγματα οσφυϊκής μοίρας ή ακόμα και μια πετσέτα ή ένα μαξιλάρι θα δώσουν στο σώμα μια ανάσα αποσυμφόρησης.
Εργονομία σώματος
 Τα διαλείμματα πρέπει να είναι τακτικά και να σηκώνεστε να ξεπιάνεστε και να περπατάτε για να κυκλοφορεί το αίμα σε αρτηρίες και φλέβες. Ενδείκνυται ανά 20’-30’ ένα διάλειμμα 15’’-30’’.
Μην κάθεστε πολύ ώρα σε ένα μέρος. Αλλάζετε συχνά θέσεις. |
AuthorPhysioStart Archives
March 2020
Categories |
||||||||||||||||
RSS Feed